Veee işte yine başardım. Yine yeni yeniden geç kaldım hemde bu sefer blog yazmaya geç kalmayı başarabildim. Zaten geç kalmamla tanınan bir şahsı munhasır olduğum için şanıma yakışan bir hareket olmalıydı ve bunca sene geciken blog'um içinde ilk yazım geç kalmalıydı. Beni yansıtmalıydı... Herkesin hayatında ilkleri vardır unutulmayan, unutulmayacak olan. Hepimiz o anları arada sırada hatırlar kimi zaman güleriz kimi zaman hüzünleniriz. Ama o ilkler her daim oradadırlar. İlk aşklar, ilk öpücükler, ilk bisikletler, ilk arabalar... Bu blog'da öyle olacak benim için. Sizlerde bunu benimle birlikte paylaştığınız için başka bir ilkin parçası olacaksınız.
Şimdi gözünüzü kapatın ve aklınıza gelen ilk 3 ilkinizi düşünün. Nasıl? Gülümsemenizi sağladı dimi?
Belkide o özel insanı düşündünüz ve eliniz telefona gitti, belkide başka birşey düşündünüz ve hemen o zamanlarınızı; anılarınızı düşündünüz hatta belkide internetten hemen onun resimlerine bakmak için şu anda Google'dasınız.
Bugün bir girizgah yapalım istedim. Birbirimize bir ısınalım istedim. İleride kah gülüp kah ağladığımızda kah sevip kah sövdüğümüzde yine bizbize olacağız.
Bugün sabahtan yüzünüze tebessüm konduramadım belki ama ilklerinizi düşününce günün ortasında iş arasında veya yorgunluğun arasında belki başarmışımdır. Ama o ilklerini hatırlayamayıpta gülümsetemediğim bazıları için yüzünüze tebessüm konduracağını umduğum ufak bir hediye benden size dostlarım...
hediyem: :) -- linke tıklayın --
tatlim cok guzel dusunceler ile adim attigin bu iste cok basarili olacagina inaniyorum...zaten ancak seninki kadar nese dolu ve samimi dusunceler besleyen birisinin yapabilecegi bir sey bu...simdiden dort gozle o guzel paylasimlarini bekliyorum...ellerine saglik...
ReplyDelete